hiç iyi hissetmiyorum

cism-i ala'nın, tüyden yana hükmü kani'sine mahsuben

.

bi yokoluşun iç çekişiyle pencereden aşağıya düşmüştüm
oysa bi tüy gibi havalanacağımı hayal ettim hep
gök yüzünde bana ait bi yer vardı biliyordum
hayaller kurardım onları evirir kıvırırdım
haksızca severdim
ihtiyacı kadar su belki haddini aşan bi ilgiyle gözetmenin ardından kazanılacak haksız bi dünyanın peşindeydim hep
haksız olduğumu öğrettiler bana
yüzümün ortasından bi sahra geçiyor
kadife bi çarşaf dolanıoyor boydan boya
işlevi balirsiz çatlak bi bardak gibi ortasında duruyorum
azametim hep insanları yoruyor
her sabah anlamlar biraz daha eskiyor
nereye gidiyor onca şey
kırmızı bi şarap gibi saçılıyorken buluyorum
odanıun bi köşesinde kendimi
o da dediysam göz göz, dudak dudak ten ten ton ton karmakarışık
elbette bardağa kanmıştık
elbette yalan dünyaya inanmıştık
başka türlüsünü düşünemem ki
hiçbişeyi kaybetmeyi göazealabildim mi, sanmıyorum
iyinin ve kötünün ötesi sonsuzluk dibi deniz işte akdeniz
neden umursamaz ve yalınım artık bilebiliyorum
uçarı bir hafiflik uçuşuyorken başımda
artık görebiliyorum
(kendimi bilebilmenin tadı acı)
acımasız gerçekler var hayatta (nıhahhaahhaa)
hayalürünü bi panzehirle ayaktayım
acil durumlarda kafamı kırıp içindeki kutucuğa
adınızıyazabilirsiniz
ben sizi sonra ararım ama adınızı hatırlamamı beklemeyin benden
zira zihin yolları dolambaçlı ve bitmek tükenmek bilmeyen bi çalışma var

sorunlu musun sorusuna bayılıyorum
bozuk kelimesinin hastasıyım ve
deli
bir lügatın ulaşabileceği en yüksek zirve
zirve-i lügat it türk
manen de olsa ulaşana saygı duyuyoırum

kapımın eşiğine kusuyorum
göğe bi yıldız asıyorum geceden kalma ve tüm "diğerlerine" hürmeten
rüzgarı dinliyorum
bi kulağımdan girip diğerinden çıkıyor
babamı düşünüyorum yerli yersiz
pencereler üzerime kapanıyor
belki de takladayım
gerçekten bilemiyorum


zügur has mucib (fevkalbeşer)