uyurgezerler
doğduğum kentte uykularında gezen bir ana kız yaşardı.
bir gece dünyayı sessizlik kucaklamışken uykuda yürüyen anneyle kızı sisle örtülmüş bahçelerinde karşılaştılar.
ve anne dedi ki, "sonunda, sonunda, düşmanım! benim gençliğimi parçalayan sen- kendi hayatını benimkinin kalıntıları üstüne kurdun' seni öldürebilmeyi isterdim!"
ve kızı dedi ki, "ah kin dolu kadın, yaşlı bencil! özgür benliğimle aramda dikilen sen! benim hayatımı kendi solmuş hayatının bir yankısı yapmak isteyen sen! ölmüş olmanı isterdim!"
o anda bir horoz öttü ve iki kadın da uyandı. anne kibarca dedi ki, "sen misin hayatım?" ve kızı kibarca cavapladı, "evet, canım."