4 Kasım 2008

halet-i ruhiye

- hiç olmadığım kadar mutluyum aydın abi.
- hiç mi?
- hemde hiç..
- yapma yav hiç mi değilsin?
- evet..hiç mutlu değilim!..
- hay allah, üzüldüm.
- ben de..nooldu anlamadım, çok mutluydum demin halbuki..
- hadi git artık..

1 comments:

Adsız

öper beni annem yanaklarımdan
sankisevdiklerim hayttalarken hala
her zaman kolay değil sevmeden sevişmek tanımak bir vücudu
akşama doğru azalırsa yağmur kız kullesi ve adalar
ah burda olsan çok güzelhala istanbulda sonbahar
yetişemedim sözlerin bi kısmı eminim güdük kalmıştır
en neticesinde
yalanlarımız güzel inanması zevkli
ahhh mutlu olmaya yetmezki
bir şey sevmeye değerse ölmeye de değer mi
nooldu anlamadım şimdi mutluydum daha
bu hüzün nereden gelip yağmakta

  © Blogger template 'iNY' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP