12 Eylül 2008

çok yorgunum (beni bekleme kaptan) gerçekten çok yorgunum..tırnaklarımla tutunmaya çalışıyorum gerçeğe..gerçek dünyaya herşeyin normal olduğu hissine...tırnaklarım sökülürcesine düşüyorum düşüyorum...beni tutacak kimse hiçbirşeyyok...tek istediğim yaşamak ciğerlerimde bu yanma olmadan..kocaman bir nefes almak..sonra gülmek kendime...deli gibi gülmek ne salakmışım demek..hayattan korktum..kendimden korktumkorkmaktan korktum..içten gelen bir gülüş...güvenlik hissi..tüm bunlarla baş edebilmek..evimde olduğum hissini özledim..kaç yıldır yok..bilemiyorum..çok zaman oldu bin yıl mı bir ömür mü hep mi böyleydim..kimim..bir kadın programında buluşmak istiyorum kendimle..hıçkıra hıçkıra..çok özledim diye sarılıp ayılıp bayılmak istiyorum...reklam arasında alıp gitmek istiyorum kendimi...bir daha dönmemeyi..kimseye kaptırmamayı...artık hep olduğum insanı sevmeyi..çok yorgunum...

2 comments:

duygu

sen orada öylece oturmuş bana anlatırken,arkanda hayaletler dolaşırdı farketmezdin
sen şüphelenme diye gözlerimi senden ayırmazken
bir yandan sana dokunacaklar diye korkardım
sen üzüldükçe gülerdi onlar
o yüzden hep komik şeylerden bahsettim sana
güldüğün an yok oluşlarını izlerdim
senden başlayıp bende çoğalan o gülüş
benim ardımdakileri silerken.

atom bohem

ne zaman varlar ne zaman kayboluyorlar...en iyisi hiç elektrik gitmesin...
birlikteyken, en azametlisi hayalet avcılarındaki kadar korkunç olabilir..en fazla hapşurup üstümüze sümük fışkırtabilirler..biraz uğraşırız temizlenmek için..elektrikler varsa daha da kısa sürebilir..belki kendi komik filmimizi çekeriz..sonra oturup gülerek izleriz..

  © Blogger template 'iNY' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP